Als ik dement word … dan zoek ik iemand
(ik schreef dit in 2009)
Ik stel me nu al de vraag
Door wie wil ik dan verzorgd worden heel graag
Ik zoek iemand die geduld heeft met mij
En me toch zal laten een beetje vrij
Ik zoek iemand bij wie ik mezelf kan zijn
En die verder kijkt dan de regeltjes groot en klein
En bij wie ok eens zal mogen falen
Zonder dat men tegen mij uit zal halen
Ik zoek iemand die me probeert te begrijpen
En mijn onverstaanbare woorden niet toe zal nijpen
Iemand die me ’s morgens eens zal laten slapen
Zonder te zeggen ..opstaan, verboden te gapen .
Ik zoek iemand die discreet met mij zal handelen
Die zijn tempo aanpast bij het wandelen
Die rustig naar mijn behoeften probeert te zoeken
En me niet laat wegkwijnen in een van de vele hoeken
Ik zoek iemand die mij de nodige warmte zal geven
En me nog wat plezier geeft in het leven
Op wie ik in mijn chaos een beetje kan tellen
En die me als mens niet laat vervellen
Ik zoek iemand die meegaat in mijn beleven
En mijn realiteit niet door de zijne gaat zeven
Die gelooft in wat er binnen in mij gebeurt
En het niet verwerpt als een flauw gezeur
Ik zoek iemand die niet zegt zoals vele anderen
..pas je maar aan … sorry, maar ik kan mijn dementie niet veranderen
Probeer me dan de nodige warmte te geven
En laat me nog wat plezier hebben in mijn leven
Mijn antwoord is simpel maar oprecht
Ik zoek iemand die met mij begaan is en tegelijkertijd heel echt
Bij wie ik nog de kans krijg gelukkig te zijn
Ik weet nu al .. bij zo een persoon heb ik veel minder pijn .